 |
Net als je denkt dat alles steeds sneller gaat en onze ogen de razende evolutie niet meer kunnen volgen, was er rust. Tijd om te dagdromen, tijd om te mijmeren. En dat alles met dank aan Krakow. Want met hun tweede langspeler 'Far-Away Look' laten ze je uren voor je uit staren.
Die van Krakow gaan er al enkele jaren prat op de traagste muziek van België te maken. Anders dan hun naam doet vermoeden, komen ze uit Herk-de-Stad en timmeren ze nu al een decennium aan de weg, met songs die ademen op het ritme van een mens in rust. Tachtig beats per minuut lijkt hun absolute limiet, en daar zijn wij niet rouwig om. |
Bron: http://damusic.be
Met hun vorige plaat oogstte Krakow al heel wat positieve kritieken. Een nummer als Come on Home werd makkelijk opgepikt door Studio Brussel en Krakow leek zijn plaatsje te vinden in het muzieklandschap, tussen al het geweld van de dolgedraaide uptempo britrock genre Kaiser Chiefs en Arctic Monkeys, ergens languit in het gras, figuren zoekend in de wolken.
Het recept was van bij het begin duidelijk: "Always play slowly". Geen plotse maatwisselingen, onverwachte overgangen, ingewikkelde structuren of bruuske tempoveranderingen, maar eenvoud, rust en harmonie. En net deze combinatie zorgt op 'Far-Away Look' voor een geslaagde opvolger van 'As The Heart Is'.
"Never been to a place where the sky hits the horizon", zingt Cipolletti in de minimalistische opener Spell on Me, en we beginnen met z'n allen te staren naar die einder. Een weemoedige blik die we tot het einde van de cd kunnen volhouden. Bovendien sluipt er heel wat meer americana in de weliswaar nog steeds trage nummers, waardoor ze minder aanleunen bij een band als Low. Daardoor, maar ook door de afwisseling van de stemmen van Cipoletti en De Pessemier en doordat de nummers niet te lang worden gerokken, gaat de plaat nooit vervelen.
Met de songs rijden we de hele tijd aan dezelfde snelheid, en toch verandert het landschap rondom ons steeds: een snuifje old-country in F... Sue en What a woman of een - weliswaar enige - uitbarsting op het einde van Dinosaur, wat bij andere nummers misschien ook voor een meerwaarde had gezorgd. En ook de titeltrack mag er zeker wezen, met minstens dezelfde kracht of zelfs "hitpotentie" als Come on Home, het hoogtepunt van Krakows vorige plaat.
Krakow sloeg met zijn vorige langspeler duidelijk de weg in van de slowcore, en in die zin zorgt 'Far-Away Look' niet meteen voor grote verrassingen. Toch ademt de plaat in tegenstelling tot hun vorige heelwat americana-invloeden en laat ze ons zalig binnentreden in een oase van rust, wat iedere hardwerkende mens heel veel deugd doet. Aan te raden in de auto bij zonsondergang!
